Uwodzenie kobiet z pasji

Te intymne stosunki miedzy ubraniem a osoba, ktora je nosi, nie sa jednostronne. Nie tylko ubranie obejmuje wlasciciela, lecz takze wlasciciel obejmuje ubranie. Pomijajac wszystko inne, jest to uczciwa odplata za cale to blogie obejmowanie i delikatne pieszczenie. Ulubionym sposobem rewanzu jest wsuniecie jednej lub obu rak w jakas stosowna falde ubrania. Od razu przypomina sie tu charakterystyczna postawa Napoleona, z jedna reka wsunieta pod pole marynarki, ale w dzisiejszych czasach najbardziej rozpowszechniona wersja takiego gestu jest trzymanie rak w kieszeniach. Kieszenie sa oficjalnie po to, aby trzymac w nich jakies drobne przedmioty, i gdy wkladamy reke do kieszeni, to rzekomo po to, aby cos z niej wyjac. Ale znakomita wiekszosc tych gestow nie ma nic wspolnego z wyjmowaniem czegokolwiek. Sa one natomiast przedluzeniem kontaktow, w ktorych, ze tak powiem, trzymamy sie za rece z wlasnymi kieszeniami. Uczniom i zolnierzom poleca sie czesto, aby "wyjeli rece z kieszeni", wyjasniajac tylko, ze jest to niechlujne i nieladne. Prawda jest jednak, rzecz jasna, taka, ze ta postawa wyraza rozluznienie sie, ktore towarzyszy symbolicznemu przejawowi intymnosci, a ktore jest sprzeczne z oficjalna rola mezczyzny podporzadkowanego i gotowego do wykonywania rozkazow. Mezczyzni, ktorzy nie podlegaja takim ograniczeniom, maja do dyspozycji kilka innych mozliwosci, a wybor jednej z nich odbywa sie wedle dosc osobliwej reguly. Brzmi ona nastepujaco: im wyzej na mapie ciala w pozycji stojacej nastepuje kontakt reka-ubranie, tym bardziej jest on asertywny. Najbardziej asertywne jest chwycenie sie za klapy. Tuz za nim idzie wsuniecie kciukow pod kamizelke. Nastepny w kolejnosci jest napoleonski gest wsuwania dloni pod pole marynarki. Jeszcze nizej plasuje sie wkladanie rak do bocznych kieszeni marynarki, a zupelnie nisko powszechne wkladanie rak do kieszeni spodni. Zejscie jeszcze nizej, czyli zlapanie sie za nogawki spodni, zajmuje odpowiednio niskie miejsce na skali asertywnosci.
Jak sie wydaje, uzasadnienie tej reguly wywodzi sie stad, ze im wyzej unosi sie reka w takim kontakcie, tym blizsza jest pozycji wlasciwej ruchowi intencjonalnemu zadania ciosu. Wymierzenie prawdziwego ciosu musi byc poprzedzone uniesieniem ramienia, ktorym zamierza sie zaatakowac przeciwnika. Jak juz wiemy, czynnosc ta ulega zamrozeniu jako czysto formalny sygnal w postaci uniesionej piesci w pozdrowieniach stosowanych przez komunistow. Chwyta nie sie za klapy ma w sobie wiele z tego ruchu. W gruncie rzeczy niemozliwy jest juz jakis kontakt reka-ubranie na wyzszym poziomie, nic wiec dziwnego, ze wsrod innych mozliwosci ta pozycja stanowi sygnal najbardziej zaczepny. Obok pozycji z kciukami pod kamizelka stala sie ona niemal parodia asertywnosci. Dlatego tez pelniacy jakas powazna i dominujaca role wspolczesny mezczyzna w miejscu publicznym zastosuje raczej nizsza pozycje, jaka jest wlozenie rak do kieszeni marynarki. Jest ona szczegolnie popularna wsrod potentatow finansowych, generalow, admiralow i przywodcow politycznych. Jest to tez zwyczajowa postawa czolowych gangsterow lat dwudziestych. Tacy ludzie niechetnie przyjmuja nizsza postawe, jaka jest trzymanie rak w kieszeniach spodni, w kazdym razie w sytuacjach wymagajacych potwierdzenia ich praw do dominacji.